Türkiye'de pek çok kız çocuğu, geleneksel toplumsal cinsiyet rolleri nedeniyle çocuk yaşta, erken ya da zorla evlendirilme (CEFM) riski ile karşı karşıya bulunmaktadır.
Türkiye’de yasal evlenme yaşı 18’dir. Bununla birlikte, çocuklar 17 yaşına bastıklarında ailelerinin veya yasal vasilerinin izniyle evlenebilmektedirler. 16 yaşındaki çocuklar ise ‘istisnai durumlarda ve hayati önem arz eden bir gerekçenin olması şartıyla’ mahkemeden alınan özel izinle evlenebilmektedirler.
Günümüzde evlilik yaşı giderek yükselse de Türkiye’de çocuk yaşta evlilikler hâlen bir sorundur. Bu durum; kız çocuklarına yönelik cinsiyet kalıpyargılarını pekiştiren ve onların eğitimlerine engel olan, sağlıklarını tehlikeye atan ve onları şiddet ve yoksulluk riskine maruz bırakan toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin bir yansımasıdır.
*Daha detaylı bilgi için lütfen ziyaret ediniz:
Aynı zamanda, çocuk istismarının dünyadaki en yaygın biçimlerinden biri de çocuk evliliğidir. Reşit olmayan evliliklerin sıklığı dünyada azalmakla birlikte, Türkiye gibi ülkelerde yaygınlığını korumaya devam etmektedir. Çocuk evliliği genellikle 18 yaşından küçük bir çocuğun evlenmesi anlamına gelir. Bu evliliklerin çoğunluğu çocuğun bilinçli rızası olmaksızın yapıldığı için "erken ve zorla gerçekleştirilen evlilikler" olarak da tanımlanmaktadır. Çocuk evlilikleri, çocukları ailelerinden ve arkadaşlarından ayırmakta, aile içi şiddete maruz bırakmakta, gelişimlerini ve eğitim, sosyal ve mesleki alanlardaki fırsatları tehlikeye atmaktadır. Erken yaşta yapılan evlilikler depresyon ve intiharın yanı sıra psikolojik sorunlara da yol açabilir.
Çocuk evliliklerinin nedenleri:
- Eğitimsizlik ve Ailenin Sosyo-ekonomik düzeyi
- Geleneksel kabuller ve Dini inançlar
- Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği
- Aile içi Şiddet
- Doğal Felaketler ve Savaşlar
*Daha detaylı bilgi için lütfen ziyaret ediniz:
https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/300086
Unutmayalım!
- Çocuk ‘özne’ olduğunda, yapılan kötü muamele ‘çocuk istismarı’ olarak adlandırılmalıdır.
- 'Çocuk gelin' tanımlaması doğru bir ifade olamaz. Çocuk gelin yoktur; istismar edilen çocuk ve 'pedofili' vardır.
- Çocuk istismarı yaygın olduğunda, çocuklarına sahip çıkamayan toplumlar ön plana çıkmaktadır.
- Çocuk yaşta yapılan evlilikler kesin bir şekilde ‘insan hakları ihlalidir’.
DİKKAT!
Cinsel saldırı bir hastalık değil, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen bir suçtur. Cinsel saldırı suçu, toplumun erkek egemen kavrayış ve uygulamalardan soyutlanarak sadece cinselliğe indirgenip tıbbileştirilmesi, suçlunun masumlaştırılması riskini taşır. Cinsel saldırıda bulunan kişilerin büyük bir kısmı doğru ve yanlışı ayırt etme yeteneğine sahiptir. Bu nedenle, eylemin uygun olmadığını bilir. Bunların başkaları tarafından öğrenilmemesi için önlemler alırlar; bu önlemleri alma becerisine sahip kişilerdir. Görüntüleri ve davranışları diğer insanlar gibidir; işleri, arkadaşları vardır ve topluma saygılıdırlar. Zengin ya da fakir, eğitimli ya da eğitimsiz, başarılı ya da başarısız, her çeşit meslek, ırk ve etnik gruptan olabilirler. Ensest saldırganı babaların, toplumun gözünde ataerkil sosyal rollerini oynamaya özen gösteren kişiler oldukları tespit edilmiştir.
